به نقل از فارس، نتایج تازه‌ترین تحقیقات نشان داده است، زنان ناباروری که برای بارداری در تلاش هستند و دوره‌های درمان را طی می‌کنند، اگر از سطح مناسبی از ویتامین Dبرخوردار باشند، احتمال باردار شدنشان افزایش می‌یابد.
اداره بهداشت انگلیس با تاکید بر این موضوع که ویتامین Dنقش پر رنگی در بارور شدن زنان دارد، می‌گوید: در سراسر جهان، تنها ۲۶ درصد زنان از سطح متعادلی از این ویتامین برخوردار هستند.
محققان با بررسی سوابق درمانی بیش از ۲۷۰۰ زن به منظور درمان ناباروری دریافتند، مصرف به اندازه ویتامین Dمی‌تواند، احتمال باروری را تا بیش از ۴۶ درصد افزایش دهد.
به گفته پژوهشگران، منبع اصلی دریافت این ویتامین به جز منابع گیاهی مثل غلات و حیوانی مثل ماهی ساردین، شیر و تخم مرغ، نور آفتاب است؛ به طوری‌که که ۱۰ تا ۲۰ دقیقه ماندن در زیر نور آفتاب، نیاز روزانه بدن انسان به این ویتامین را تأمین می‌کند.
دکتر گالوس، محقق ارشد و نویسنده این پژوهش می‌گوید: «برخورداری از سطح مناسبی از ویتامین D احتمال بارداری را تا ۴۶ درصد و احتمال تولد فرزند زنده و سالم را تا ۳۳ درصد افزایش می‌دهد».
بر اساس مطالعات جدید، پروتئینی که توسط ویتامین D در بدن فعال می‌شود، می‌تواند در ترمیم آسیب‌های سلول‌های عصبی و درمان بیماری ام اس مؤثر باشد.
نتیجه بررسی‌ها نشان داده است، از هر ۵ زن انگلیسی تنها یک نفر به اندازه کافی ویتامین Dدریافت می‌کند.
]]>به گزارش سلامت نیوز به نقل از تابناک باتو، بر اساس یک پژوهش علمی تازه، قرص‌های ویتامینC بالفعل می توانند با سرماخوردگی و آنفلوآنزا مبارزه کنند؛ اما زمانی این مبارزه ملموس خواهد بود که دوز بالایی از «ویتامینC» مصرف شود.
«ویتامینC» در مرکبات، سبزیجات سبز برگدار یافت می شود و میلیون‌ها بریتانیایی از مکمل‌های دارویی حاوی ویتامینC استفاده می‌کنند.
یک مطالعه علمی، اخیراً نشان داده است که مصرف ۶ یا ۸ گرم « ویتامینC» در روز، طول مدت علائم سرماخوردگی را به ترتیب، ۱۷ و ۱۹ درصد کاهش می دهند.
در هر حال، این میزان چندین برابر بیش از میزان اعلامی موسسه ملی خدمات درمانی انگلستان است و وزارت بهداشت انگستان برای جلوگیری از ناراحتی‌های گوارشی، مصرف بیش از حد « ویتامینC » را توصیه نمی‌کند.
دکتر هری همیل (Harri Hemila)، سرپرست این پژوهش از دانشگاه هلسینکی، معتقد است که حتی مصرف « ویتامینC » با دوز بیش از ۸ گرم در روز، می تواند طول مدت علائم سرماخوردگی را بیش از درصد مذکور، کاهش دهد.
پرتقال حاوی مقادیر زیادی از ویتامین ث می‌باشد اما مصرف بیش از حد آن می تواند باعث ناراحتی‌های گوارشی شود.
هایلی بالدوین، به تازگی ویدئویی در حین تزریق آمپول « ویتامینC » از خود منتشر کرده است. وی گفت: اثرگذاری اعلامی از « ویتامینC » در مورد طول مدت سرما خوردگی‌ها و بی‌خطر بودن این ویتامین و همچنین هزینه کم آن، ارزش این را دارد که افراد دچار سرماخوردگی، مصرف ۸ گرم « ویتامینC » در روز را امتحان کنند تا ببینند که این درمان روی آنها جواب می‌دهد یا خیر. مصرف ویتامینC باید به محض بروز علائم سرماخوردگی شروع شود تا اثرگذاری بیشتری داشته باشد.
پژوهش پیشین در مورد ویتامینC نشان می‌داد که مکمل‌های « ویتامینC » تأثیری روی وقوع سرماخوردگی‌های معمولی ندارند؛ هر چند ممکن است طول مدت بیماری را کاهش دهند.
منبع :salamatnews
]]>به نقل از Science daily ، ویتامین D نقش اساسی در کارایی و قدرت عضلات دارد. در این مطالعات ورزشکاران راگبی در آمریکا مورد بررسی قرار گرفتند. محققان قصد داشتند که ارتباط کمبود ویتامین D با احتمال آسیب‌دیدگی عضلات را بررسی کنند. بررسی ها نشان داد که ۵۹ درصد از ورزشکاران کمبود ویتامین D داشتند. آن دسته از افرادی که دچار کمبود ویتامین D بودند بیشتر دچار آسیب عضلات می‌شوند. هر کدام از آنها حداقل در یک مسابقه به دلیل آسیب‌دیدگی عضلانی غایب بوده‌اند.
مدیر این تحقیقات می‌گوید: ورزشکاران باید از میزان ویتامین D بدن شان آگاهی داشته باشند. در صورتی که کمبود داشتند آنها باید از مکمل‌های ویتامین D استفاده کنند تا کمتر آسیب ببینند.
غذاهایی همچون شیر، آب پرتقال و حبوبات حاوی ویتامین D هستند.
منبع:
Salamatnews
]]>دلایل احتمالی زیادی برای کمبود ویتامین D وجود دارد:
محدودیت مواجهه با نور آفتاب
تیره بودن پوست: ملانین رنگدانه‌ای است که باعث ایجاد رنگ پوست می‌شود. مقدار ملانین در پوست‌های روشن کمتر از پوست‌های تیره است. ملانین قادر است پرتوهای ماوراء بنفش B را از نور خورشید جذب کند و ظرفیت پوست برای تولید ویتامین D را به میزان ۹۵ تا ۹۹% کاهش دهد. افرادی که پوست آنها به طور طبیعی تیره‌تر است، یک محافظ طبیعی در برابر نور آفتاب دارند و در نتیجه برای ساختن مقدار یکسانی از ویتامین دی باید حداقل سه تا پنج برابر بیشتر از افرادی که پوست روشن دارند، در معرض نور آفتاب قرار بگیرند.
وزن : چاقی و اضافه وزن می‌تواند خطر بروز کمبود ویتامین Dرا افزایش دهد
سوء جذب : افرادی که به یکی از نشانگان سوء جذب چربی (مانند بیماری کرون و بیماری سلیاک) مبتلا باشند یا افرادی که جراحی‌های برداشتن چربی برای رفع چاقی انجام داده اند، غالباً قادر به جذب مقدار کافی از ویتامین Dمحلول در چربی نیستند.
سن : تحقیقات نشان داده است که هر چقدر سن ما افزایش می‌یابد، توانایی بدن ما در ساخت ویتامین Dدر اثر مواجهه با نور آفتاب کاهش پیدا می‌کند. به طوری که در سنین بالاتر از ۷۰ سالگی، توانایی تولید ویتامین دی تا ۲۵% کم می‌شود. البته هرچند تأثیر عامل سن در کمبود ویتامین Dمی‌تواند مهم باشد، اما تأثیر آن به اندازه سایر عواملی که شرح داده شد نیست.
بیماری ها و مصرف داروها : طیف وسیعی از داروها ازجمله داروهای ضد قارچ، ضد صرع، گلوکوکورتیکوئیدها و داروهایی که برای درمان ایدز مصرف می‌شوند می‌توانند ویتامین Dرا تخریب کرده و باعث بروز کمبود آن شوند. همچنین افراد مبتلا به بیماری های کلیوی مزمن، پرکاری پاراتیروئید، بیماری‌های عامل گرانولوماتوز مزمن، و برخی از انواع بیماری لنفوم، دچار کمبود ویتامین D می‌شوند.
برای تشخیص اینکه شما دچار کمبود ویتامین D هستید، دادن یک آزمایش خون کفایت می‌کند، اما مهم آن است که آزمایش خون صحیح را انجام دهید. دو نوع آزمایش خون برای تشخیص ویتامین D وجود دارد:
نوع اول، آن آزمایش ۱,۲۵ OH 2D است که معیار خوبی برای تعیین میزان ویتامین Dخون شما در همان زمان نیست. زیرا نیمه- عمر کوتاهی دارد و می‌تواند تحت تأثیر میزان هورمون پاراتیروئید، کلسیم و فسفر قرار گیرد. به همین دلیل هم مقدار واقعی ویتامین دی شما را نشان نمی‌دهد. آزمایش صحیح برای این منظور، آزمایش ۲۵- هیدروکسی ویتامین دی نام دارد که به صورت D (OH) 25 نوشته می‌شود. در واقع این دقیق‌ترین شاخص برای تعیین وضعیت فعلی ویتامین Dدر خون شما است، زیرا مقدار ویتامین Dکه شما از رژیم غذایی، مکمل ها و نور آفتاب می‌گیرید را به طور دقیق نشان می‌دهد.
پزشک متخصص با انجام معاینات کامل و با مشاهده نتایج آزمایش خون شما، بهترین برنامه درمانی را با در نظر گرفتن وضعیت شما از نظر سن، شدت کمبود ویتامین D و غیره تعیین می‌کند. ویتامین D را می‌توان به صورت تزریقی یا به شکل دارو (شربت یا کپسول) مصرف کرد.
تحقیقات نشان داده است که ویتامین Dبهترین گزینه برای مصرف به عنوان مکمل است. مکمل‌های ویتامین D2، میزان ویتامین D را همانند مکمل‌های ویتامین D3 افزایش نمی‌دهند. حتی در برخی از موارد مشخص شده است که مکمل‌های D2در درازمدت باعث کاهش ویتامین Dشده‌اند.
مقدار ویتامین D لازم برای رفع کمبود شما به شدت کمبود و وضعیت سلامتی شخصی شما بستگی دارد. فصل سال نیز از این نظر اهمیت دارد. برای مثال اگر میزان ویتامین D خون شما در حد پایین محدوده مجاز قرار دارد و در آستانه ورود به فصل زمستان باشید، مقدار ویتامین دی مورد نیاز شما، کمی بیشتر از مقداری است که در آستانه ماه‌های تابستان لازم دارید. هدف هر برنامه درمانی آن است که مقدار ذخیره ویتامین D شما را در حد ایمن نگه دارد و از افت مقدار آن جلوگیری کند.
ویتامین D باید همراه با وعده‌های غذایی حاوی چربی مصرف شود. تحقیقات نشان داده است که میزان جذب ویتامین D از مکمل‌ها در زمانی که مکمل همراه با غذاهای حاوی چربی مصرف می‌شود، به طور میانگین ۳۲% بیشتر از زمانی است که با شکم خالی خورده شود. البته این تفاوت جذب از ۱۱ تا ۵۲% متغییر بود، اما حتی ۱۱% کاهش جذب هم اهمیت زیادی دارد و می‌تواند بر مقدار ویتامین D تأثیر قابل ملاحظه‌ای بگذارد.
در یک مطالعه جدید به بیماران آموزش داده شد که مکمل ویتامین D را همراه با بزرگ‌ترین وعده غذایی خود (وعده غذایی که بیشترین مقدار چربی را دارد) مصرف کند. بعد از سه ماه مشخص شد که میزان ویتامین D در خون آنها به طور میانگین ۷/۵۶% افزایش پیدا کرده است.
انواعی از مکمل‌های ویتامین D وجود دارد که می‌توان آنها را به صورت روزانه، هفتگی یا ماهانه مصرف کرد. نوع مکمل مناسب برای شما به خودتان بستگی دارد و مهم‌ترین عامل در تعیین آن این است که مصرف کدام یک برای شما راحت‌تر است. می‌توانید برای شروع، یک دوز بالاتر را انتخاب کنید و بعد از یک یا دو ماه، آن را کم کنید. اغلب متخصصان معتقدند که هدف از مصرف مکمل باید رساندن میزان ویتامین D خون به بالاتر از ۳۰ تا ۴۰ نانوگرم بر میلی لیتر باشد، که البته مقدار دقیق آن به عوامل خطرزایی که شما با آن مواجه هستید بستگی دارد. بعد از رسیدن به این مقدار، هدف از مصرف مکمل باید حفظ ویتامین D در محدوده کافی باشد. اگر شما دچار کمبود ویتامین D هستید، توصیه می‌شود که دو تا سه ماه بعد از مصرف مکمل‌ها، یک آزمایش خون بگیرید تا مطمئن شوید که میزان ویتامین D در حال بالا رفتن است. با پزشک خود همکاری کنید تا بهترین برنامه درمانی برای شما تعیین شود.
برای کودکان ۱ تا ۱۸ ساله که مبتلا به کمبود ویتامین D هستند، توصیه می‌شود که مکمل ویتامین D3 با دوز ۲۰۰۰ واحد (بین المللی) در روز به مدت حداقل شش هفته یا دوز ۵۰۰۰۰ واحد یک بار در هفته به مدت حداقل شش هفته مصرف شود تا میزان ویتامین D خون بر اساس شاخصD (OH) 25 به بالاتر از ۳۰ نانوگرم بر میلی لیتر برسد. بعد از آن دوز ۱۵۰۰ تا ۲۰۰۰ واحد در روز برای حفظ میزان ویتامین D خون مصرف شود.
برای همه بزرگسالانی که به کمبود ویتامین D مبتلا هستند توصیه می‌شود که ویتامین D3 با دوز ۵۰۰۰۰ واحد یک بار در هفته به مدت هشت هفته و یا معادل آن که ۶۰۰۰ واحد در روز به مدت هشت هفته است، مصرف کنند تا میزان ویتامین D خون آنان بر اساس شاخص به بالاتر از ۳۰ نانوگرم بر میلی لیتر برسد و بعد از آن ۱۵۰۰ تا ۲۰۰۰ واحد در روز برای حفظ میزان کافی ویتامین دی، مصرف کنند.
برای افراد چاق، بیماران مبتلا به نشانگان سوء جذب چربی و بیمارانی که داروهای مؤثر بر متابولیسم ویتامین D مصرف می‌کنند، توصیه می‌شود که دوز بالاتری (دو تا سه برابر بیشتر؛ یعنی حداقل ۶۰۰۰ تا ۱۰۰۰۰ واحد در روز) از ویتامین دی مصرف کنند تا کمبود آنان درمان شود و میزان آن بر اساس شاخص D (OH) 25 به بالاتر از ۳۰ نانوگرم بر میلی لیتر برسد و از آن به بعد، ۳۰۰۰ تا ۶۰۰۰ واحد در روز برای حفظ میزان کافی ویتامین D، مصرف کنند.
دکتر سید حسین دهقان منشادی
فوق تخصص غدد و متابولیسم رشد کودکان